:*:+ขำขำกับมิสเตอร์บีน+:*:

1. สมองมิสเตอร์บีน
หมอ : หมอเสียใจที่ต้องบอกคุณว่าคุณมีเนื้องอกในสมอง
มิสเตอร์บีน : ต้องอย่างนั้นสิ!!!! (กระโดดดีใจตัวลอย)
หมอ : คุณเข้าใจในสิ่งที่หมอพึ่งจะบอกคุณไหมนี่
มิสเตอร์บีน : แน่นอนสิครับ หมอคิดว่าผมโง่รึไง
หมอ : ถ้าอย่างนั้นทำไมคุณถึงดีใจล่ะ
มิสเตอร์บีน : เพราะนั่นพิสูจน์ให้เห็นว่าตัวผมเองก็มีสมองน่ะสิครับ!!!

2. มิสเตอร์บีนวัยประถม
อาจารย์ : 4+5 ได้เท่ากับเท่าไหร่
มิสเตอร์บีน : 9
อาจารย์ : แล้วถ้า 5+4 ล่ะ
มิสเตอร์บีน : ครูคิดจะหลอกผมหรือไง ครูพึ่งจะสลับตำแหน่งตัวเลขนะ คำตอบคือ 6!!!

3. ขณะอยู่ในร้านขายยา
มิสเตอร์บีน : ผมอยากได้วิตามินสำหรับหลานชายของผม
เภสัชกร : ทานโทษ วิตามิน A B หรือ C ล่ะครับ
มิสเตอร์บีน : อะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ หลานของผมยังไม่รู้จักตัวอักษรหรอก!!!

4. ที่ตู้ ATM
เพื่อน : แกมองอะไรน่ะ
มิสเตอร์บีน : ฉันรู้เลขรหัสของแกด้วยล่ะ ฮี่ๆๆ
เพื่อน : ดีล่ะ งั้นบอกมาสิเลขรหัสของฉันคืออะไร
มิสเตอร์บีน : ดอกจันสี่ตัวไงล่ะ!!! (****)

5. กับเพื่อนน่ะ
เพื่อน : หนัง VDO. ที่แกยืมฉันไปเป็นไงบ้างล่ะ สนุกไหม
มิสเตอร์บีน : นายจะให้สนุกตรงไหนล่ะ ฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นหนังสยองขวัญเสียมากกว่า ฉันมองไม่เห็นภาพอะไรเลย
เพื่อน : แล้วแกเอาเรื่องอะไรไปล่ะ
มิสเตอร์บีน : ม้วนล้างหัวเทป !!!

6. การตายของแม่
มิสเตอร์บีน : (ร้องไห้) หมอพึ่งโทรมาบอก แม่ของฉันตายเสียแล้ว
เพื่อน : เสียใจด้วยนะเพื่อน
มิสเตอร์บีน : (2 นาทีต่อมา) ร้องไห้ดังยิ่งกว่าเดิม
เพื่อน : เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะทีนี้
มิสเตอร์บีน : น้องสาวฉันก็พึ่งโทรมาบอกว่าแม่ของเธอก็ตายด้วยเหมือนกัน!!!

7. มิสเตอร์บีนมาถึงในงานเลี้ยง
แขกผู้มาร่วมงาน : ขอโทษที่มาสาย ผมมัวแต่ติดอยู่ในลิฟท์ตั้ง 4 ชม. เพราะไฟดับ
มิสเตอร์บีน : ไม่เป็นไรหรอก ผมเองก็มัวแต่ติดอยู่ที่บันไดเลื่อนตั้ง 3 ชม. เหมือนกัน!!

8. วิชาสะกดคำ
ลูกชาย : พ่อฮะ คำว่า successful นี่มีตัว C ตัวเดียวหรือว่า 2 ตัวฮะ
มิสเตอร์บีน : ใส่เผื่อไปเลย 3 ตัวเพื่อความแน่ใจลูก!!!

:*:Du chant révolutionnaire à l'hymne national:*:

C'est le 30 juillet 1792, alors qu'elle avait été entonnée par les soldats républicains marseillais entrant dans Paris, lors de l'insurrection des Tuileries, qu'elle fut baptisée La Marseillaise. Ces soldats avaient sans doute appris ce chant dans la rue du Tapis-Vert où il fut chanté pour la première fois à Marseille.
Le septième couplet, dit couplet des enfants, date d'octobre 1792. Il est attribué à Jean-Baptiste Dubois, Marie-Joseph Chénier et l'abbé Dubois.
La Marseillaise est déclarée chant national le 14 juillet 1795.
Interdite sous l'Empire puis la Restauration, elle est remise à l'honneur après la révolution de 1830 et redevient hymne national sous la IIIe République. Le ministère de l'Éducation nationale conseille d'en pratiquer le chant dans les écoles à partir de 1944, pratique qui est dorénavant obligatoire à l'école primaire (proposition de loi du 19 février 2005, adoptée le 23 avril 2005, modifiant l'article L321-3 du Code de l'éducation). Les Constitutions de 1946 (IVe République) et de 1958 (Ve République) conservent La Marseillaise comme hymne national (article 2 de la Constitution de 1958).
Ringardisée dans années 1970, La Marseillaise fut un temps délaissée au profit des nationalistes dont le Front national. Depuis la fin des années 1990 pourtant, La Marseillaise, tout comme le drapeau national, sont clairement de retour comme symboles républicains forts.
Le 6 octobre 2001, lors du match de football France-Algérie au stade de France, La Marseillaise fut copieusement sifflée par une partie des spectateurs français d'origine maghrébine. Ceci provoqua une vive réaction à travers tout le pays et inspira une loi quelques années plus tard, d'autant qu'au printemps 2002, certains supporters corses du Sporting club de Bastia sifflèrent à nouveau l'hymne national à l'occasion de la finale de la Coupe de France. Ce qui provoqua l'ire du président Jacques Chirac, qui a décidé en conséquence de boycotter la remise de la Coupe de France au vainqueur.

:+:_ชาวฝรั่งเศส_:+:

Un Français est un citoyen de la République française. On en dénombre environ 64,1 millions en 2007 (ressortissants de la métropole et des DOM-TOM).
Les textes de droit et la jurisprudence sur la Citoyenneté européenne établissent que la nationalité française donne droit à la citoyenneté européenne, et que les citoyens de l'Union ont les mêmes droits que les Français.

:*:_POOH_:*: !!

PooH เป็นหมีที่น่ารัก เป็นสิ่งที่ใช้แทนความนุ่มนวลและอ่อนโยน พูเป็นหมีที่มีสมองอันเล็กน้อยจึงไม่แปลกที่เขาจะไม่ฉลาดในหมู่เพื่อนๆของเขา แต่ก็มีความผูกพันธ์กันเป็นอย่างดี ซึ่งเพื่อนๆได้ยกย่องให้พูเ็ป็นผู้นำ แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดของพูกลับเป็นน้ำผึ้งและจะหิวอยู่ได้ตลอด ไม่ว่าสิ่งใดจะเงีบยอยู่แต่ท้องของพูก็จะร้องดังขึ้นมาเสมอ

:*:_พระราชวังแวร์ซาย_:*:

C'est en 1038 qu'apparaît la première mention de Versailles, dans une carte de l’abbaye Saint-Père de Chartres. Hugo de Versaillis est l’un des signataires. Au Xe siècle, des moines défrichent le terrain et fondent l’église prieuré de Saint-Julien.

En 1429, deux seigneurs, Guy et Pierre de Versailles, sont mêlés à la vie de Jeanne d’Arc. Pierre était à Bourges, quand on examina la Pucelle ; quant à Guy, chanoine de Tours, il participa au procès de Jeanne d’Arc. À la fin de la guerre de Cent Ans, le petit bourg se présentait dans un triste état : ses maisons pillées et dévastées sont abandonnées, et le château est en ruine. C’est la famille de Soisy qui relève les bâtiments détruits qui sont composés d’un corps de logis principal et d’une aile en retour, précédés d’un portail encadré de deux tourelles.

Le nom d’un petit bourg, Versaille-aux-bourg-de-Galie, apparaît dans un texte daté de 1472. Les seigneurs de Versailles relevaient directement du Roi. Leur modeste château dominant l’église et le village se dressait sur la pente méridionale de la butte sur laquelle sera construit le futur château.

En 1475, Gilles de Versailles, seigneur de Versailles, cède ses droits sur Trianon à l’abbé de Saint-Germain. L’acte de vente est la première mention de ce nom. Trianon était un village acheté puis détruit par Louis XI dans le but de construire sur ces nouvelles terres du domaine royal une maison à collationner. Cherchant à fuir en famille le protocole trop pesant de Paris, le roi était à Trianon plus proche des siens. Premier caprice royal de Versailles, Trianon, comme plus tard Marly, demeure un lieu de détente, loin de l’étiquette et des fatigues du pouvoir.

En 1561, le domaine est vendu à Martial de Loménie, secrétaire des finances de Charles IX, qui l’agrandit pour atteindre 150 hectares...

En 1572 : le 24 août, Loménie est assassiné la nuit de la Saint-Barthélemy. L’Estoile rapporte dans ses Mémoires que la reine Catherine de Médicis « fit étrangler, dans l’intérêt du comte de Retz, pour lui faire avoir le château de Versailles, le secrétaire d’État Loménie, qui en était possesseur. » Ce crime n’est peut-être pas authentique, mais il n’est pas invraisemblable.

L'année suivante, Albert de Gondi (baron de Marly), comte de Retz, un des Florentins qui accompagnent Catherine de Médicis en France, devient propriétaire du château et de la seigneurie de Versailles en rachetant le domaine pour 35 000 livres.

En 1589, un mois avant qu’il ne devienne roi de France, le roi de Navarre séjourne à Versailles. Revenant de Blois, il s’y arrête du 7 au 9 juillet et est reçu par Albert de Gondi ; il y retourne en 1604 et 1609. Entre temps, en 1607, le dauphin, qui deviendra Louis XIII, fait sa première chasse à Versailles.

En 1616, Albert de Gondi cède la seigneurie à son fils Jean-François de Gondi.

_*_ปิแอร์ กูรี !!_*_

Pierre Curie (15 mai 1859 à Paris - 19 avril 1906 à Paris) est un physicien autodidacte français. Il est principalement connu pour ses travaux en radioactivité et en piézoélectricité. Lui et son épouse, Marie Curie, pionniers de l'étude des radiations, reçurent le prix Nobel de physique en 1903, avec Henri Becquerel.

การ์ตูนบาร์บ้าปาป้า

Les Barbapapa (Barbapapa) est une série télévisée d'animation japonaise en 45 épisodes de 5 minutes, créée par Annette Tison et Talus Taylor en 1974, adaptée de la série de livres Barbapapa. En France, la série a été diffusée à partir de septembre 1980 sur TF1 et rediffusée sur Antenne 2, Canal J, Télétoon et M6. Cette première série est appelée la série classique.

Une deuxième série de 48 épisodes de 5 minutes a été créée en 1977, reprenant cette fois-ci les aventures des Barbapapa en bande dessinée parues dans la revue Le Journal de Barbapapa. C'est la seconde série.

Une troisième série intitulée Les Barbapapa autour du monde (Barbapapa sekai o mawaru) en 50 épisodes de 4 minutes 30 a été produite en 1999 et diffusée en 2001 sur Télétoon.

Synopsis
Cette série, destinée aux enfants, met en scène les aventures de Barbapapa, Barbamama et leurs sept enfants (Barbalala, Barbibul, Barbabelle, Barbidou, Barbotine, Barbouille, Barbidur), de drôles de personnages très colorés ayant la faculté de se transformer en objets de leur choix.

เสื้อผ้า & เครื่องแต่งกาย

* vêtir quelqu'un - dévêtir quelqu'un - se vêtir - se dévêtir - être vêtu (en noir...) , être bien (mal) vêtu

[(ออกแบบ)สวมเสื้อผ้า(ให้ใคร) - ถอดเสื้อผ้า(ให้ใคร) - สวมเสื้อผ้า - ถอดเสื้อผ้า - สวมเสื้อผ้าชุด(สีดำ...), แต่งตัว(ดี, ไม่ดี)]

* habiller quelqu'un - déshabiller quelqu'un - s'habiller - se déshabiller - être habillé (en noir...) , être bien (mal) habillé

[(ออกแบบ)สวมเสื้อผ้า(ให้ใคร) - ถอดเสื้อผ้า(ให้ใคร) - สวมเสื้อผ้า - ถอดเสื้อผ้า - สวมเสื้อผ้าชุด(สีดำ...), แต่งตัว(ดี, ไม่ดี)]

* fringuer quelqu'un - se fringuer (fam.)

[(ออกแบบ)สวมเสื้อผ้า(ให้ใคร) - สวมเสื้อผ้า] * être bien (mal) fringué (fam.) [แต่งตัว(ดี, ไม่ดี)] * mettre un vêtement [สวมเสื้อผ้า]

* porter un vêtement [สวมเสื้อผ้า]

------------------------------------------------------------------------------------------------

* un vêtement sur mesure = เสื้อผ้าวัดตัวตัด

* un vêtement prêt-à-porter = เสื้อผ้าสำเร็จรูป

* un vêtement à la mode = เสื้อผ้าทันสมัย

* un vêtement démodé = เสื้อผ้าล้าสมัย

* un vêtement d'homme (de femme), (d'enfant) = เสื้อผ้าชาย (หญิง), (เด็ก)

* un vêtement unisexe = เสื้อผ้าชายหญิง

* un sous-vêtement = ชุดชั้นใน

* un vêtement, un habit, un costume, une tenue = เสื้อผ้า, ชุด

* une toilette, une toilette d'été = เสื้อผ้าสตรี

* le linge (laver, repasser le linge) = (เสื้อ)ผ้า (ซัก, รีดเสื้อผ้า)

* des fringues (fam.) = เสื้อผ้า

----------------------------------------------------------------------------------------------

- un anorak = เสื้อสกี

- une blouse = เสื้อสตรี, ชุดใส่กันเปื้อน เช่นชุดพยาบาล

- un blouson = เสื้อแจ็กเกต- des bas = ถุงน่อง, ถุงเท้ายาว

- un bustier = ชุดสตรีแบบยกทรงไม่มีสาย

- un bermuda = กางเกงขาสั้นแบบยาวถึงเข่า

- un béret = หมวกเบเร่

- un bonnet = หมวก(แบบไม่มีขอบ)

- des bottes = รองเท้าบูต

- des bottines = รองเท้าหุ้มข้อเท้า

- des baskets = รองเท้ากีฬาแบบหุ้มข้อเท้า

- une chemise = เสื้อเชิ๊ต

- un chemisier = เสื้อเชิ๊ตสตรี

- une chemise de nuit = ชุดนอนสตรี

- une cravate = เนคไท

- un costume (un costume de sport) = ชุด, ชุดสูท

- un complet = ชุดสูท

- un corsage = เสื้อสตรี

- un collant = ถุงน่อง

- une culotte = กางเกงขาสั้น, กางเกงในสตรี

- des chaussures = รองเท้า

- des chaussettes = ถุงเท้า

- une casquette = หมวกแก๊ป

- une écharpe = ผ้าพันคอ

- un foulard = ผ้าพันคอ

- un gilet = เสื้อกั๊ก

- un gant = ถุงมือ

- un imperméable = เสื้อกันฝน

- une jupe = กระโปรง

- une jupette, une mini-jupe = กระโปรงสั้น

- une jupe-culotte = กางเกงกระโปรง

- un jean = กางเกงยีน

- un manteau = เสื้อโอเว่อร์โค๊ต

- un maillot (de corps) = เสื้อกล้าม

- un maillot de bain (d'une pièce, de deux pièces) = ชุดว่ายนํ้า

- un noeud papillon = โบว์เนคไท

- un pardessus = เสื้อโอเว่อร์โค๊ต

- un pantalon = กางเกงขายาว

- un pull(-over) = เสื้อเสวตเตอร์

- un polo = เสื้อเชิ๊ตถัก

- un pyjama = ชุดนอน

- un peignoir (un peignoir de plage) = ชุดใส่อยู่กับบ้าน, ชุดคลุมอาบนํ้า

- des pantoufles = รองเท้าใส่ภายในบ้าน

- une robe = กระโปรงชุด

- une robe du soir = ชุดราตรี

- une robe de nuit = ชุดนอนสตรี

- une robe de bal = ชุดเต้นรำ

- une robe de mariée = ชุดเจ้าสาว

- une robe de chambre = ชุดใส่อยู่กับบ้าน

- un short = กางเกงขาสั้น

- un slip = กางเกงใน

- un soutien-gorge = ยกทรง

- une salopette = ชุดเอี๊ยม

- un smoking = ชุดราตรีสุภาพบุรุษ

- des sandales = รองเท้าแตะ

- un tee-shirt = เสื้อทีเชิ๊ต

- un tricot = เสื้อเสวตเตอร์

- un tailleur = ชุดสูทสตรี

- une tenue (de soirée, de ville, de sport, de plage) = ชุด

- une veste = เสื้อสูท

- un veston = เสื้อสูท

คำศัพท์เกี่ยวกับอาชีพ

acteur / actrice = นักแสดง
agent de police [n.m.] = เจ้าหน้าที่ตำรวจ
agriculteur / agricultrice = เกษตรกร
architecte [n.m. / n.f.] = สถาปนิก
artisan / artisane = ช่างฝีมือ
artiste [n.m. / n.f.] = ศิลปิน
avocat / avocate = ทนายความ, นักกฎหมาย
banquier / banquière = นายธนาคาร, ผู้จัดการธนาคาร
bibliothéjcaire [n.m. / n.f.] = บรรณารักษ์
bijoutier / bijoutièr = ช่างทำ หรือ คนขายเครื่องประดับและทอง
blanchisseur / blanchisseuse = ช่างซักรีด
boutiquier / boutiquière = เจ้าของร้านขายของ
boulanger / boulangère = คนทำ หรือ คนขายขนมปัง
boucher / bouchère = คนขายเนื้อ (วัว และ ม้า)
caissier / caissière = พนักงานรับจ่ายเงิน, แคชเชียร์
chanteur / chanteuse = นักร้อง

คำศัพท์ภาษาฝรั่งเศส

+accepter (อัก-แซป-เต) (v) = ยอมรับ
* accepter qqn, qqch : - Elle a accepté Laurent pour époux.
* accepter de (+ infinitif) : - Elle accepte de venir à ma fête.
* s'accepter = ยอมรับตนเอง : - Il faut s'accepter tel qu'on est.
* accepter que (+ subjonctif) - Je n'accepte pas que tu sois toujours en retard !acceptation (n.f) = การยอมรับ : - Avant de pouvoir commencer, il faut obtenir l'acceptation de tous les membres.
acceptable (adj) = ที่ยอมรับได้ : - Sa proposition est acceptable.
inacceptable (adj) = ที่ไม่อาจยอมรับได้ : - Une telle proposition est inacceptable

..สาเหตุที่หัวใจมีข้างเดียว..

เคยสงสัยไหมว่าทำไมหัวใจมีดวงเดียว?

ก็เพราะว่า...พระเจ้าให้ขามา 2 ข้างไว้ให้เราเดินไปทุกที่ที่เราต้องการ

พระเจ้าให้แขนมา 2 ข้าง ไว้หยิบจับ ไว้โอบกอด

พระเจ้าให้หูมา 2 ข้างไว้ฟังคำพูดคนอื่น

พระเจ้าให้ตามา 2 ข้าง ไว้มองสิ่งต่างๆ ที่อยากมองและไม่อยากมองก็ตาม

แต่พระเจ้าให้หัวใจมา 1 ดวง เพราะที่จริงแล้วท่านสร้างไว้ 2 ดวง

แต่อีกดวงนึง อยู่กับอีกคนนึง คนที่เราจะต้องใช้ 2 ขาตามหา

2 แขนโอบกอด 2 หูฟังเสียงเขา 2 ตาไว้มองเขา

เอ...แล้วเพื่อนๆ ล่ะ ตามหาหัวใจอีกดวงหนึ่งเจอรึยัง?

Les Hortillonnages

Près du centre-ville, des marais s'étendent sur 300 hectares, découpés en jardins par des « rieux » (canaux). Ce sont les « hortillonnages » (hortillon signifie en picard maraîcher, qui dérive de hortillus, "petit jardin" en latin). On y circule en barque à fond plat, autrefois appelée « barque à cornet », du fait de l'avant très relevé, permettant d'accoster facilement sur les berges fragiles des parcelles cultivées. C'est au port d'Amont, situé au pied de la cathédrale que

se tient toutes les semaines le marché sur l'eau, bien que l'arrivée en barque des maraîchers ne s'effectue qu'une fois l'an, en été. Ce marché se tient toujours achteure.

Marianne est la figure allégorique de la République française.

Sous l'apparence d'une femme coiffée d'un bonnet phrygien, Marianne incarne la République française et représente par là-même les valeurs républicaines françaises contenues dans la devise : « Liberté, Égalité, Fraternité ». Marianne est la représentation symbolique de la mère patrie fougueuse, guerrière, pacifique, nourricière et protectrice. Elle est belle de par la diversité du peuple qui la compose et fait la richesse de ses traits fins. Laïque, fille des Lumières, c'est la beauté faite femme. Elle est parfois considérée comme étant la Reine de France.

Sa création condense donc à la fois des traits spécifiques des déesses de l'Antiquité gréco-romaine (Athéna, Vénus, Bellone) et de la figure catholique protectrice de la Vierge Marie.

Public transport

The TCL (French: Transports en Commun Lyonnais), Lyon's public transport system, consisting of metros, buses and trams, serves 62 communes of the Lyon agglomeration. The metro system has 4 lines, 38 stations and runs with a frequency of up to a metro every 2 minutes. The bus system consists of normal buses, trolleybuses and coaches for areas outside the centre, but which operate on the same ticketing scheme. There are three tram lines since December 2006: T1 from from Montrochet in the south to IUT-Fessine in the north, Tram T2 from Perrache station in the southwest to Saint-Priest in the southeast, and Tram T3 from Part-Dieu to Meyzieu.

The public transit system is complemented by Vélo'v, a bicycle network providing a low cost and convenient bicycle hire service where bicycles can be hired and dropped off at any of several hundred stations throughout the city.

Époques moderne et contemporaine

Amiens est réputée au XVIIIe et XIXe siècle pour ses textiles dont le célèbre velours d'Amiens. La famille Cosserat est alors une des plus grandes familles de l'industrie textile amiénoise.

Le 25 mars 1802, le Royaume-Uni et la France signent à la mairie d'Amiens un traité de paix qui met un point final à la deuxième coalition européenne contre la France.

La première ligne de chemin de fer passant par Amiens est construite en 1848 : elle permet de relier la ville à Boulogne-sur-Mer. Certains anciens fossés jouxtant les remparts sont utilisés pour le passage de voies de chemin de fer.

En 1849, comme dans toutes les communes de France, la population masculine majeure peut, pour la première fois, aller voter grâce à l'instauration du suffrage universel.

Pendant la guerre franco-allemande de 1870, la Somme est envahie par les Prussiens, et Amiens occupée, tandis que la citadelle résiste quelques jours de plus.

En 1906, la CGT y tient un congrès historique, qui élabore la Charte d'Amiens.
Amiens connaît des dégâts lors des deux guerres mondiales. Ville de l'immédiat arrière-front en 1914-1918, la ville subit une courte occupation en septembre 1914. De 93 000 habitants à l'entrée en guerre, la population passe à 110 000 pendant le conflit du fait de la présence des troupes alliées. Population et industries subissent de lourdes privations (gaz, charbon, pain…), qui engendrent plusieurs grèves, 25 rien que pour l'année 1917. Face aux bombardements réguliers, la municipalité met en place dès 1915 la protection des monuments historiques, comme la cathédrale. Fin mars 1918, une vague de bombardements intense détruit la gare du Nord, les Nouvelles Galeries et la Halle aux blés, entraîne l'évacuation de la population, et de la municipalité qui se réfugie à Neufchâtel-en-Bray. À la fin de la Première Guerre mondiale, on dénombre 7 000 maisons détruites et 3000 endommagées, auxquelles s'ajoutent les pillages[2].

Amiens, 1919, Église Saint-Rémy depuis un toit situé au niveau de l'actuelle place Gambetta
Le centre-ville, déjà fortement touché en 1918, est à nouveau rasé par les nombreux
bombardements de la Seconde Guerre mondiale, en 1940. Le quartier bourgeois d'Henriville, le pittoresque quartier populaire de Saint-Leu, aujourd'hui réhabilité, et la cathédrale sont heureusement épargnés. En 1944, l'aviation britannique vise la prison lors de l'opération Jéricho, puis les voies ferrées. Amiens sort du conflit détruite à 60%.

La ville est reconstruite sur les plans de Pierre Dufau, alors que le quartier de la gare est conçu par Auguste Perret.

Ces quinze dernières années, la ville s'est essentiellement développée à travers le quartier de la Vallée des vignes.

Aujourd'hui (2006), un nouveau plan d'aménagement du quartier de la gare vient d'être officialisé[3].

Château de Versailles

Le château de Versailles fut la résidence des rois de France Louis XIV, Louis XV et Louis XVI. Il est situé à l'ouest de Paris, dans la ville de Versailles, France. Ce château est devenu un symbole de l'apogée de la royauté française. La grandeur des lieux se voulait à l'image de celle des rois successifs. Le château de Versailles comprend de nombreux éléments :

-Le château à proprement parler, consitué d'une succession d'éléments ayant une harmonie architecturelle. Il s'étale sur 67 000 m² et comprend plus de 2 000 pièces
-Le parc du château de Versailles s'étendant sur 815 ha (8000 avant la Révolution) dont 93 ha de jardins. Il comprend de nombreux éléments dont

-Le Petit Trianon et le Grand Trianon

-Le Hameau de la Reine
-Le Grand et le Petit Canal
-Une orangerie
-La pièce d'eau des Suisses

French Republic

สาธารณรัฐฝรั่งเศส
ข้อมูลทั่วไปที่ตั้ง ภาคพื้นทวีปยุโรปตะวันตกพื้นที่ 211,152 ตารางไมล์ หรือ 551,600 ตารางกิโลเมตร เป็นประเทศที่ใหญ่ที่สุดในยุโรปตะวันตกฝรั่งเศสยังมีดินแดนในความปกครอง [The overseas departements (DOM) and the overseas territories (TOM)]DOM : ได้แก่ Martinique, Guadeloupe, Guyana และ Reunion TOM : ได้แก่ Saint-Pierre and Miquelon, Mayotte, FrenchPolynesia, Wallis and Futuna, New Caledonia และ เกาะบริเวณ Antarctic เช่น Terre Adlie และ Kerguelen
ประชากร 62.8 ล้านคน (มกราคม 2549)
ภาษาราชการ ฝรั่งเศส (มีภาษา Dialects เช่น Breton, Provençal, Alsatian, Corsican เป็นต้น)
ศาสนา คริสต์ (90% โรมันคาธอลิค) นอกจากนั้นโปรเตสแตนท์ (2%) ยิว (1%) มุสลิม (5-10%) ไม่นับถือศาสนา 4%
เมืองหลวง กรุงปารีส
สกุลเงิน ยูโร (Euro) 1 ยูโรเท่ากับประมาณ 46 บาท (อัตราแลกเปลี่ยน ณ วันที่ 14 ธันวาคม 2549)
วันชาติ 14 กรกฎาคม
ระบบการเมือง ประชาธิปไตย (สาธารณรัฐ)
ประมุข นายฌาคส์ ชีรัค ( Jacques Chirac) ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีตั้งแต่ 17 พฤษภาคม 2538 และได้รับเลือกตั้งซ้ำเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม 2545 มีวาระ 5 ปี (เปลี่ยนจากวาระ 7 ปี ในปี 2544) การเลือกตั้งครั้งต่อไปจะมีขึ้นในวันที่ 22 เมษายน 2550 สำหรับรอบแรก และวันที่ 6 พฤษภาคม 2550 สำหรับรอบที่สองนายกรัฐมนตรี นาย Dominique de Viilepin ได้รับการแต่งตั้งเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 2548
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ นาย Philippe DOUSTE-BLAZY ได้รับแต่งตั้งเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน 2548
สถาบันทางการเมือง ประมุข รัฐบาล รัฐสภาสาธารณรัฐที่ 5 เริ่มตั้งแต่ 2501 จัดตั้งโดยนายพลเดอโกลล์ และ รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบัน (ปี 2501) ได้รับการแก้ไขบางส่วนในปี 2505 กำหนดให้ตำแหน่งประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐมาจากการเลือกตั้งโดยผู้มีสิทธิเลือกตั้งทั่วไปทุก ๆ 7 ปี ต่อมา เมื่อวันที่ 24 กันยายน 2543 ได้มีการแก้ไขรัฐธรรมนูญให้ประธานาธิบดีอยู่ในวาระครั้งละ 5 ปี นับตั้งแต่การเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศสในปี 2545 เป็นต้นไป ประธานาธิบดีเป็นผู้แต่งตั้งนายกรัฐมนตรีและแต่งตั้งคณะรัฐมนตรีตามการเสนอแนะของนายกรัฐมนตรี รัฐสภาฝรั่งเศส ประกอบด้วย 2 สภา คือ
1. สภาผู้แทนราษฎร (Assemblée Nationale) ได้รับเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชนทั่วประเทศโดยมีอายุสมาชิกภาพครั้งละ 5 ปี มีจำนวนสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 577 คน
2. วุฒิสภา (Sénat) ได้รับเลือกตั้งทางอ้อมโดยผู้มีสิทธิ์ออกเสียงทั่วไปทุก ๆ 9 ปี และทุก 3 ปี จะมีการเลือกตั้งใหม่ 1 ใน 3 มีจำนวนสมาชิกวุฒิสภา 321 คน
พรรคการเมืองที่สำคัญๆ ของฝรั่งเศส
Union Pour un Mouvement Populaire – UMP พรรครัฐบาล
Socialiste- PS พรรคสังคมนิยม
Union Pour la Democratie Francaise
Communiste- PCF
Republicains