ขอกราบเท้ากล่าวบุญคุณของพ่อ
อาจไม่พอที่จะกล่าวในคราวนี้
ขอสรุปสั้นๆดังใจมี
พระคุณพ่อนี้ประเสริฐเลิศล้ำจริง
**
ลูกไม่มีของชิ้นใหญ่จะให้พ่อ
ลูกไม่มีเงินมากพอจะเสกสรรค์
ลูกไม่มีทั้งเพชรทองของกำนัล
ลูกไม่มีเงินร้อยพันมาวางกอง
ลูกมีเพียงคำปฏิญาณที่ซื่อสัตย์
เป็นของขวัญ---พอแก้ขัด---ตอบสนอง
ลูกจะดี---ลูกจะเก่ง---จะปรองดอง
เป็นของขวัญ---ใส่กล่อง...ให้พ่อเอย
**
วันที่ 5 ธันวามาบรรจบ
ลูกเคารพผู้มีบุญคุณยิ่งใหญ่
คำว่า "พ่อ" ลูกซึ่งถึงแก่ใจ
จะหาใครเปรียบได้ไม่มีเลย
**
พ่อของเราเหนื่อยยากลำบากนัก
พวกเรารักและคิดถึงพ่อเสมอ
พ่อบอกว่าพ่อหวังดีกับพวกเธอ
เราไม่เก้อรีบตอบแทนพระคุณพ่อ
**
ไม่มีแล้ว...แขนของพ่อที่เกาะเกี่ยว
แสนเปล่าเปลี่ยวในหัวใจยามคิดถึง
รักของพ่อ---ยังฝังลึกให้คำนึง
ลูกซาบซึ้งในพระคุณที่หนุนนำ
มือของพ่อ---เคยโอบอุ้มทั้งฟูมฟัก
ประสานรักแต่ตัวน้อยทุกคืนค่ำ
สิ่งดี-ดีที่พ่อให้ยังจดจำ
ลูกยังพร่ำใจยังเพ้อยังเหม่อคอย
ใกล้วันพ่อ...มาอีกแล้ว...นะพ่อจ๋า
ใต้ผืนฟ้ายังมีลูกตัวน้อยน้อย
คิดถึงพ่อลูกทดท้อ---น้ำตาปรอย
ลูกเหม่อลอยด้วยอาลัยในพระคุณ
ขอให้พ่อมีความสุขในภพอื่น
น้ำตารื้น---หยดร่วงไป---ใต้หมอนหนุน
จะหลับไหล---ไปพร่ำพรอด---กอดละมุน
คงอบอุ่น---แม้เพียงฝัน---ฉันก็ยอม
**
คิดถึงพ่อ---ใครไหนหนอ---จะดีเท่า
พ่อนั้นเล่าคือชีวิต...แห่งความหมาย
รักของพ่อมิห่อเหี่ยวจนวันตาย
รักมิคลาย"พ่อรักลูก"อยู่ทุกครา
เมื่อวันพ่อเวียนมาถึงอีกหนึ่งหน
ลูกทุกคนล้วนสำนึกระลึกหา
พระคุณพ่อควรชูเชิดเทิดบูชา
อยากบอกว่า---"ลูกรักพ่อ"...ตลอดไป
**
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น